Oleh Asni Asdi
Filem ini mengisahkan George Monroe (Kevin Kline), seorang arkitek berumur 45 tahun yang hidup berseorangan, telah ditimpa malang dan kejutan, dipecat dari kerja dan didiagnosis menghidap barah. Beliau hanya ada masa untuk hidup selama 4 bulan sahaja. Bagi menghabiskan sisa-sisa hidupnya, beliau bertekad membina 'rumah impian' dan disamping ingin bersama dengan anak beliau yang telah diabaikan bertahun lamanya, Sam (Hyden Christensen) 16, yang liar, terabai dan memberontak.
Dengan pembinaan 'rumah impian' ini, George telah mendapat kembali kasih sayang anaknya dan cinta bekas isterinya dan yang paling penting ialah kebahagiaannya sebelum menghembus nafas terakhir.
Lakonan hebat Kevin Kline dan lakonan superb Hyden telah meletakan filem ini begitu istimewa sekali di kaca filem Hollywood, yang mana amat berbeza sekali dalam filem-filem Hollywood yang biasa dihidangkan kebelakangan ini.
Keindahan filem ini bukan sahaja daripada kekuatan lakonan Kevin, Hyden dan Kristin semata-mata, tetapi garapan yang cantik serta sinematografinya yang indah dan semuanya menjadikannya suatu yang istimewa bagi saya.
Babak yang paling menyayat hati, ialah ketika Sam mengetahui akan penyakit serta tempoh jangka hayat ayahnya. Keindahan cerita ini juga terletak pada kegigihan sang Ayah dalam mendekati anaknya, bagi membina 'rumah impian' tersebut. Adalah begitu sinonimnya akan sebuah 'rumah dengan kehidupan'.
Setelah menonton filem arahan Irin Winkler ini, betapa sejahat mana anak ataupun ayahanda kita sekalipun, kasih sayang yang terjalin di antaranya memang tak dapat dinafikan. Sebab selepas pertama kali aku menonton filem ni, aku terus bersetuju dengan ayah aku untuk membiayai semula pembinaan rumah di kampung. Sampai sekarang, aku sungguh rapat dengan ayah aku walaupun sebelum itu (hubungan) hanyalah atas sekadar nama.
Keringat Ayahlah aku di lahirkan,
Keringatnya jualah Melindungiku,
Keringatmu Jualah Membahagiakan ku,
Keringatku hanya untuk mu ayah
"Kekaburan dari Kutut"
Email penulis : belingkutut@yahoo.co.uk
No comments:
Post a Comment